Onderstaande Blog is een re-post van mijn oude blog, maar is belangrijk genoeg om te herhalen.
Ging mijn vorige post nog over lopen (wandelen), deze gaat over hardlopen en wat ik daar van vind.
Zoals altijd stel ik het erg op prijs als je jouw mening/vraag onderaan post.
Ik waardeer je mening zeer!
Daar gaan we dan:
Omdat er nogal wat mensen zijn die de nodige kilo’s kwijt willen raken trekken velen de loopschoenen weer aan, of worden deze voor vele euros speciaal aangeschaft om de ambitieuze kilometers te kunnen weerstaan. De wat meer verstandigen speuren het internet of de vakbladen af om beter voorbereid te zijn. Anderen zeggen op “gevoel” te sporten en zien wel waar het schip strand. Veel gemaakte beginnersfouten zijn te vaak en te veel willen lopen om maar snel resultaat te zien. Hetgeen acht van de tien keer resulteert in allerlei onnodige blessures.
De loopfanaten die het wat verstandiger hebben aanpakt ervaren nog nauwelijks klachten, maar dat is slechts een kwestie van tijd.
Waar de noodzaak om uren te gaan rennen vandaan komt is mij een raadsel maar het heeft zeker niets te maken met het optimaal verbeteren van de hart en longfunctie. Dat lopers zich fitter voelen tijdens het lopen komt vooral door de afgifte van het zogenaamde gelukshormoon endorfine, onder duursporters ook wel “runners high” genoemd. Door deze stof die een pijnverzachtende werking heeft gaan duursporters vaak langer door dan nodig is.
Om optimaal ons hart en longen te stimuleren en zo meer uit onze dagelijkse bezigheden te halen is men veel meer gebaat bij een intensievere arbeid-rust verhouding van het hart. Ook wel intervaltraining genoemd. Deze manier zorgt ervoor dat je veel meer gezond spierweefsel behoudt. Iets wat tijdens duurtrainingen veelal wordt afgebroken omdat het lichaam tijdens langdurige inspanningen maar heel even toe kan met de aanwezige suikers in het lichaam.
Sprinters en tienkampers trainen veel intensiever maar deze inspannningen zijn van korte duur en worden afgewisseld met even lange of langere periodes rust. Duursporters maken niet gebruik van dit principe aangezien van hen juist verwacht wordt dat ze langer moeten sporten om fitter te worden. Maar als bewezen is via vele studies dat je met kortere maar intensievere trainingen die ook nog eens in tempo sterk wisselend zijn, dan heeft langer lopen met een matige intensiteit veel minder zin. Tenminste als het beoogde effect van duursporten fitter en slanker worden is.
Hardlopers lopen daarnaast nog eens meer risico op vroegtijdige blessures die voor een snelle uitval zullen zorgen. Veel voorkomende blessures zijn blessures aan voet (hiel), enkels, knie heup en onderrug. Dat is ook niet zo vreemd, aangezien ons lichaam niet voorbestemd is om uren achtereen door te joggen/rennen en zeker niet meerdere malen per week. Lopen is een lichaamsdragende beweging, een beweging waarbij je je hele gewicht optilt en een veelvoud hiervan steeds neerlaat komen op één been.
Doordat vele beginnende lopers ook nog eens starten met overgewicht neemt de belasting op de gewrichten alleen maar toe. Een oplossing zou zijn om korter maar intensiever te trainen. Beginners moeten dan juist wandelen afwisselen met joggen en als de conditie verbetert en het lichaam gewicht begint te verliezen kan men korte periodes joggen afwisselen met rennen.
Op deze manier belast je het lichaam veel effectiever. Je hoeft echt niet lang te rennen om je gezondheid te verbeteren. Het afleggen van lange afstanden is mijns inziens dan ook alleen noodzakelijk om wedstrijden en evenementen te lopen. Dan moet je juist kilometers maken om voldaan en voorbereid over de streep te komen. Al de overige motivaties ten spijt (ja, ook het afslanken), zouden mensen dus veel meer gebaat zijn bij intervaltraining. Je doet je hart, longen, spierstelsel en botten er een veel groter plezier mee. Met name op de lange termijn.
Ben jij momenteel aan het hardlopen of overweeg je het te doen?
Wat zijn jouw ervaringen met hardlopen, heb je hier blessures aan over gehouden?
Let me know…
🙂
Jelle de Vries
‘Hate me now, love me later’
Okeeee, hier mijn mening!
Met de komst van het zogenaamde bear feet walking en de schoenen daarvoor(zonder verhoogde hak) is de looptechniek ook veranderd. Het landen op de hak wordt telkens minder gedaan en een veel natuurlijke afwikkeling van de voet met een landing op het midden is het gevolg. Blessure’s uit hardlopen zijn dan ook meestal te wijten aan een slechte houding, techniek of schoeisel.
Dus, nu heb je nog geen blessure’s maar dat is slechts een kwestie van tijd is naar mijn idee een beetje onzin al zal dat voor de meeste mensen wel gelden. Die doen immers iets verkeerd.
Sprinten is niet heilig;)
Bedankt voor je reactie Jurre.
De tijden zijn inderdaad veranderd en de tijd staat ook in de loopwereld niet stil.
Wanneer er met dit soort schoeisel gelopen wordt en de techniek goed is zullen er minder blessures ontstaan door het lopen. Vraag blijft of langdurig lopen of joggen zinvol is.
Tenzij mensen lopen voor een afstand of ander evenement kunnen ze hun aandacht en energie beter richten op andere factoren en beweegvormen om fitter te worden.
Sprinten is zeker niet heilig en moet goed worden ingeleid voor iemand daar klaar voor is.
Misschien had ik het iets genuanceerder moeten formuleren door te stellen dat intervaltraining voor mij vooral betekent dat iemand zijn tempowisselingen zo toepast dat het voor de persoon in kwestie uitdagend en vooral veilig genoeg is.
Met de huidige looptechnieken en het betere schoeisel ten spijt, ben ik bang dat het gros van de mensen hier niet in meegaat vanwege het kostenaspect en/of de eigenwijheid zich aan te sluiten bij een goede looptrainer/groep.
🙂
J
Precies, en een juiste looptechniek aanleren is moeilijker dan iemand leren tennissen!